10.11.09

δεν ξέρω γιατί δεν μπορώ να ξεκολλήσω από κάτι τόσο γελοίο..........

ειλικρινά έχω αρχίσει να τρελαίνομε.........

έχω ταπεινώσει κάθε δήγμα εγωισμού μέσα μου και ώμος ακόμα περιμένω!!!!

????
?? ??
??
??

ΓΙΑΤΙ........... ??





Κρύψου εκεί που δεν θα σε βρουν
Και σκέψου τι σε τρομάζει
Αν φύγεις
Θα φύγω και εγώ

Σε ξέρουν και σε πληγώνουν
Με λόγια πικρά
Αλλά όταν εσύ μιλάς
Δεν σε ακούνε

Γράμματα να μάθεις
Να μην σκάφτεσαι πολύ
Γιατί σε σφάζουν
Και τέλος

Ίσως αν σταματήσεις
Θα φτάσεις
Εκεί που πηγαίνεις
Πραγματικά

02.11.09

Συνεχίζω να περιμένω κάτι που θα έπρεπε να έχω ξεχάσει ! Όμως ακόμα κάτι με κρατάει… κάτι μέσα μου δεν με αφήνει να φύγω…

Είμαι αλλεργικός στα χρώματα
Γουστάρω μόνο το μαύρο
Τι το ‘θελα και έμπλεξα
Με εσένα τι θα κάνω

Με έκανες να σε σκέφτομαι
Πρωί , μεσημέρι , βράδυ
Τώρα όμως με πούλησες
Για αλλουνού το χάδι

Μαύρος είναι ο κόσμος μου
Μαύρη η ζωή μου
Με αλλά χρώματα
Πληγώνετε η ψυχή μου

Δεν θέλω να ακούσω
Για λευκές ιστορίες
Για παραμύθια ονειρικά
Και άλλες μαλακίες

Θέλω τις μπίρες μου να ποιώ
O chuck να με πωρώσει
Να σε σβήσω προσπαθώ
Από το μυαλό μου που έχει λιώσει

Έχει λιώσει και έχει πάρει
Την όψη την δική σου
Και οργανισμός μου αντιδρά
Μονάχα στην φωνή σου

Πήρα και ηρεμιστικά
Κλίστηκα σε ψυχιατρείο
Στους δρόμους πάλι έτρεχα
Έκαψα το πατριαρχείο

Λίγη ηρεμία θέλω
Παρακαλώ να μην σε χάσω
Έχω αλλεργία στο λευκό